17 مهر؛ روز جهاني پست
تاريخ پست در ايران به سه دوره مهم تقسيم ميشود که با شناخت هر يک از اين دوران به قدمت و اهميت پست که از ديرباز مورد توجه و استفاده بوده است ميتوان پيبرد.
دوره اول:
اين دوره شامل استفاده از ابتدايي ترين وسايل مانند پيک هاي پياده و چاپارهاي اسب سوار بوده است که حدود چهارهزار سال پيش به اين طرف بوسيله ايرانيان ابداع و به شکلهاي مختلف وجود داشته است؛ در اين دوره چاپارهاي مخصوص، دستورهاي امرا و پادشاهان را با اسبهاي تندرو و با طي مسافتهاي طولاني به نقاط ديگر ميرساندند.
دوره دوم:
اين دوره همزمان با صدارت ميرزا تقي خان اميرکبير آغاز ميشود و در آن دوره خدمات پستي منظم ارائه و تعرفهها و آييننامههاي پستي تعيين شد.
دوره سوم:
پس از پيروزي انقلاب اسلامي، تحولي عظيم در صنعت پست ايران روي داد و فعاليتهايي در بخشهاي مختلف پست از جمله بهرهبرداري از خدمات جديد پستي، ارتقاي کمي و کيفي خدمات، حذف ساختار سنتي پست و اجراي مکانيزاسيون و اتوماسيون شبکه پستي صورت گرفت.
تا سال 1366 فعاليتهاي پستي در مجموع شرح وظايف وزارت پست، تلگراف و تلفن ميگنجيد که در آن سال با هدف دستيابي عموم مردم به خدمات پستي در عرصه ارتباطات، تنظيم و اعمال سياستها و راهبردهاي کلان در زمينه برنامه ريزي، شرکت پست جمهوري اسلامي ايران به عنوان يک شرکت مستقل وابسته به وزارت ارتباطات و فناوري اطلاعات تأسيس و فعاليت خود را در سال 1367 به صورت رسمي آغاز کرد.
شرکت پست به منظور تحقق سياستهاي کلي اصل 44 قانون اساسي گسترش خصوصي سازي، توسعة رقابتپذيري و آزادسازي فعاليتهاي پستي، بسترسازي مناسب براي حضور و مشارکت فعال بخش غيردولتي و تعاوني را در زمره اولويتهاي اساسي خود قرار داده است.
پيشنويس آيين نامه خصوصيسازي شرکت پست تدوين و در انتظار تصويب نهايي هيأت دولت قرار دارد.
فردین صحرایی هستم ساکن تبریز ، کارشناس علوم ارتباطات از دانشگاه علامه طباطبایی و کارشناس ارشد علوم ارتباطات- تحقیق در ارتباطات از دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز